Kościół Podwyższenia Krzyża św.

11 lipca 1952 roku, podczas prac przy polichromii, spłonął drewniany, zabytkowy kościół parafialny pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża św. Staraniem ówczesnego proboszcza ks. Jana Piechoty, Komitetu Budowy i wielu ludzi dobrej woli, rok później, 30 czerwca 1953 roku rozpoczęto budowę obecnej świątyni. Autorem projektu był krakowski architekt, inż. Roman Łomnicki. W najtrudniejszych dla Kościoła latach stalinowskich, w ciągu trzech lat powstał nowy kościół. Konsekrował go 21 października 1956 roku Ks. Bp. Karol Pękala, sufragan tarnowski. Wystrój wnętrza /polichromia i sprzęty/ zaprojektowali krakowscy artyści Jarosław Sowiński i Włodzimierz Kuntz. Najcenniejszą pamiątką po starym kościele jest uratowany z pożaru XVII-wieczny Obraz Matki Bożej, Królowej Nieba i Ziemi, Pani Iwkowskiej i opalony krzyż misyjny, znajdujący się w przedsionku kościoła.

Kościół parafialny wymaga ciągłej troski. W 1995 roku zostały zamontowane piękne witraże, zaprojektowane i wykonane przez Józefa Furdynę z Krakowa. Fundował je inż. Andrzej Duda. W roku Jubileuszowym 2000, zostało przebudowane i dostosowane do potrzeb liturgii prezbiterium kościoła, według projektu ks. Tadeusza Furdyny, brata Józefa. W następnych latach prowadzone były prace przy wymianie instalacji, odnowie polichromii, ogrzewaniu itp.

Świątynia jest świadectwem wiary parafian. Jest domem Bożym, ale i domem Rodziny miejscowego Kościoła. Jeśli jest zadbana i wypełniona, to znaczy, że Kościół jest żywy, a mieszkańcy przygotowani do zamieszkania w Domu Ojca, w niebie.